Primeira Lectura 1 Re 17, 10-16
LECTURA DO LIBRO PRIMEIRO DOS REIS
A viúva fixo un pequeno pan coa pouca fariña que tiña e deullo a Elías
Naqueles días, foi o profeta Elías á Sarepta e, ao entrar pola porta da cidade, viu alí unha muller viúva, que estaba xuntando guizos. Elías chamou por ela e díxolle:
‑ "Fai o favor e vaime por unha pouca auga na xerra para beber".
Mentres ía ela collerlla, Elías chamouna e díxolle:
‑ "Tráeme tamén, se podes, na túa man un anaco de pan".
Ela díxolle:
‑ "Pola vida do Señor, teu Deus, que non teño pan ningún. Quédame só na artesa unha presa de fariña e unha pinga de aceite na aceiteira. Ves que estou apañando guizos. Irei preparalo para min e para o meu fillo. Comerémolo e despois teremos que morrer".
Díxolle Elías o texbita:
‑ "Non teñas medo. Anda e fai como dixeches. Pero primeiro prepara un panciño con iso e tráemo a min. Despois xa prepararás para ti e para teu fillo. Pois isto di o Señor, Deus de Israel:
A talla de fariña non se acabará e a aceiteira do aceite non minguará,
ata o día en que o Señor mande a chuvia á terra".
Foi ela facer o que Elías lle dixera. E comeu el, ela e seu fillo, moito tempo, sen que se acabase a fariña da talla nin minguará o aceite na aceiteira, como dixera o Señor por medio de Elías.
Palabra do Señor R/. Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL Sal 145, 7. 8-9a. 9bc-10
R/. (1): Loa, alma miña, o Señor.
Ou: Aleluia.
O Señor garda por sempre a súa fidelidade:
failles xustiza aos oprimidos
e dálles pan aos famentos.
O Señor libra os cativos.
O Señor abre os ollos dos cegos,
o Señor endereita os dobrados,
o Señor ama os xustos.
O Señor protexe os forasteiros.
O Señor sostén os orfos e as viúvas,
extravía os camiños dos malvados.
O Señor reina eternamente,
o teu Deus, Sión, por xeracións e xeracións.
Aleluia.
Segunda Lectura Heb 9, 24-28
LECTURA DA CARTA AOS HEBREOS
Cristo sacrificouse dunha vez para sempre para quitar os pecados de moitos
Irmáns:
Cristo non entrou nun santuario de feitío humano, copia do verdadeiro, senón que entrou no propio ceo, para poder presentarse agora diante do mesmo Deus a favor noso; e non para repetir moitas veces o seu propio sacrificio, como fai o Sumo Sacerdote, que entra cada ano no santuario levando sangue alleo, porque, se así for, debería ter sufrido moitas veces desde a creación do mundo; pero agora manifestouse dunha vez para sempre, no derradeiro período da historia, para acabar co pecado polo sacrificio de si mesmo.
Como o destino de todo home é morrer só unha vez e, a continuación da morte, vén o xuízo, así tamén Cristo, despois que se ofrendou para quitar os pecados, aparecerase por segunda vez, agora sen relación co pecado, para salvar os que o están agardando con ansia.
Palabra do Señor R/. Grazas a Deus
ALELUIA Mt 5, 3
Se non se canta, pódese omitir
Aleluia, aleluia.
Ditosos os pobres no espírito,
porque deles é o Reino dos Ceos.
Aleluia.
Evanxeo Mc 12, 38-44 (longa)
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS
Esta pobre viúva deu máis ca todos
Naquel tempo, Xesús ensinaba á xente dicíndolles:
‑ Coidado cos letrados! Gustan moito de se pasearen con vestidos fachendosos, e que lles fagan reverencias polas rúas; buscan os primeiros postos nas sinagogas e mais nos banquetes. E acábanlles cos bens ás viúvas, facéndose os piadosos. Pero serán xulgados como lles cómpre.
Sentado fronte por fronte da sala do tesouro, ollaba para a xente que botaba cartos no peto. E moitos ricos botaban con fartura. E nisto viu unha viúva pobriña botar uns céntimos nada máis, unha miseria coma quen di. Entón chamou os seus discípulos, é díxolles:
‑ Asegúrovos que esa pobre viúva botou máis cós ricos todos. Pois eles botaron o que lles sobraba, pero ela na súa pobreza, botou todo canto tiña para vivir.
Palabra do Señor R/. Loámoste, Cristo
______________________________________________________________________
Ou: 41-44 (máis breve)
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS
Naquel tempo, sentado Xesús fronte por fronte da sala do tesouro, ollaba para a xente que botaba cartos no peto.
E moitos ricos botaban con fartura. E nisto viu unha viúva pobriña botar uns céntimos nada máis, unha miseria coma quen di. Entón chamou os seus discípulos, é díxolles:
‑ Asegúrovos que esa pobre viúva botou máis cós ricos todos. Pois eles botaron o que lles sobraba, pero ela na súa pobreza, botou todo canto tiña para vivir.
Palabra do Señor
R/. Grazas a Deus
Cáritas Interparroquial de San Sadurniño, pone en marcha, dentro de la Campaña de Navidad, la recogida de Juguetes con el lema " Ningún niño sin Reyes ".
